In 2018 ben ik druk bezig geweest met het uitzoeken van de handtekeningen en informatie via social media en internet te verzamelen. Dit deed ik vooral online omdat ik door mijn knieoperatie niet in staat was om naar mensen toe te gaan.

Toen ik zo hersteld was dat ik weer een beetje kon lopen, heb ik op 22 oktober 2018 Vera Bergkamp van de D66 gemaild. Dit naar aanleiding van een brichtje van een lotgenoot en om meer aandacht vanuit de politiek te krijgen. Ik kreeg ’s avonds laat een mail terug van Rens Raemakers dat hij na
30 oktober 2018 mijn mail in behandeling ging nemen. Op 20 november 2018 kreeg ik van zijn secreatiraat een reactie terug of ik maandag 28 januari 2019 naar Den Haag kon komen voor een persoonlijk gesprek. Ik heb gelijk vrij gevraagd op mijn werk, zodat ik op 28 januari 2019 naar Den Haag kon.

Omdat de afstand tussen Neede en Den Haag best een eindje is, dacht ik misschien kan ik nog iets combineren. Om die reden heb ik Renske Leijten een mail gestuurd of ik normaals een gesprek met haar kon hebben, want ik had haar beloofd haar op de hoogte te houden. Renske Leijten bleek niet meer de woordvoerder te zijn van de gezondheidszorg en heeft mijn mail doorgestuurd naar haar collega’s. Ik kreeg op 14 januari 2019 een mail terug van Henk van Gerven. Hij kon 28 januari 2019 niet maar hij wilde wel een telefonisch gesprek. In dat telefonisch gesprek heb ik hem verteld hoe het er nu voor stond. Hij wilde mij wel begeleiden met het aanbieden van de handtekeningen.

Om mij voor te bereiden op het gesprek met Rens Raemakers ben ik alle fibromyalgie groepen gaan nakijken. Ik zag dat er veel discussie ontstond over de WMO. Er werden onder berichten allerlei verschillende dingen geschreven. Ik heb om die reden mijn eigen gemeente benaderd of zij mij konden uitleggen hoe de wet in elkaar zit. In 2019 kreeg dit een vervolg.